Rustig regenseizoen

Voor ons is het de eerste keer dat we het volledige regenseizoen hier meemaken.

En de afgelopen weken is het weer ook echt veel natter geworden, waar we voorheen nog wel eens een raam open konden laten , kan dat nu niet meer want met de hoeveelheid regen wat uit de lucht komt vallen en de wind erbij, wordt alles binnen een minuut drijfnat.

De temperatuur is wat gedaald, zon 3 graden, wat voor hier soms wat koel aanvoelt.

We zien nog meer mensen vertrekken uit de marina, een heleboel gaan door het 81 km lange Panama kanaal om richting de Pacific oceaan uit te komen.Het is een ware belevenis om dit mee te maken, en wij zijn als helpers/ linehandlers  al een keer gevraagd om met een catamaran mee te gaan. Voor ons was het een 2 daagse trip, eerst 3 stadia omhoog zo’n 26 meter, voortgetrokken door mannen op de kade die lopend met de lange lijnen het schip begeleiden door de sluizen. Dan ongeveer 45 km varen over het katoenmeer om vervolgens een nacht te ankeren aan een boei en de volgende dag de laatste 3 sluizen naar het niveau van de Pacific af te dalen.

Deze periode geeft ons de tijd om met mensen die hier langer op de marina blijven beter te leren kennen, wat klussen te doen, meer te lezen , lees bijbelstudie en spaans studeren en zwemmen tussen de regenbuien door.

We blijven mensen uit nodigen voor een maaltijd om op een ontspannen manier meer en dieper over het geloof te kunnen vertellen, en ondanks dat het rustig is hebben we alweer 2 bijbels uit kunnen delen aan mensen die in een situatie zitten waar er veel eenzaamheid is, hard werken en weten dat je niet op je plek zit en dat er meer in het leven moet zijn, uitgebuit wordt ,geen goed eten krijgt en naar huis wil,dat nog niet kan door omstandigheden, wat een zegen om voor deze mensen een lekkere maaltijd te kunnen maken en als top mogen Bijbellezen, bidden en een bijbel mogen uitdelen.

Een van die mensen is norcris, Andre ontmoet hem bij het wegbrengen van het afval, ze komen in gesprek met elkaar over reparatie aan de boot en daaruit vloeit het hele levensverhaal, Andre nodigt hem uit voor het diner, en we hebben een goede tijd met elkaar. Zijn ouders (politiek gevangene) hebben vanuit Cuba een nieuw bestaan opgebouwd in Amerika, Norcris kwam naar Panama om geld te verdienen maar kwam bedrogen uit, wil nu zo snel mogelijk terug naar huis.

Doordat het weer nu omslaat in een paar mooie hete dagen met flinke wind kan Norcris niet uitvaren, zo hebben we extra tijd om elkaar beter te leren kennen en bijbelstudie te doen.

En dan vanmorgen hebben Norcris en Andre een proefvaart gemaakt, en na de hele familie op de hoogte gebracht te hebben , dat hij gaat vertrekken is het moment gekomen om alweer afscheid te nemen. De zeilreis zal ruim 21 dagen duren die hij solo met hond zal gaan doen , terug naar Miami naar huis, dit keer met De Heere Jezus aan boord.

We ervaren deze extra tijd als ware zegen van beide kanten.