De terugreis

Vannacht een minder goeie nacht gehad, ik zit regelmatig op de wc, er zal wel iets niet goed gevallen zijn met het eten.

Het maak dat ik niet in een diepe slaap kom, en eigenlijk moe opsta. Balen hoor.

Alien helpt nog even met mijn tas om de laatste spullen erin te krijgen en dan staat er benenden een ontbijttafel klaar, Raymond heeft zijn best gedaan om er nog wat feestelijks van te maken.

Afscheid nemen, ik wist dat er aan zat te komen, maar ondanks dat blijft het telkens moeilijk, begrijp me niet verkeerd ik ga heel graag terug naar mijn man en gezin, maar ja ik ben een mensen mens en hecht makkelijk, zeker wanneer je in het geloof elkaar direct vindt. 

Ik heb een prachtige week gehad waarin ik mocht dienen, uitstappen en bemoedigen.  Phoneo heeft mooie projecten en een fijn team met mensen die hun geloof uitdragen naar de Roemeense gemeenschap, ze willen hoop brengen in een duistere moeilijke wereld, al lijkt het soms een drupppel op een gloeiende plaat, toch zien ze verbetering, soms kleine stapjes en soms grote.

We hebben een rit van ongeveer 2 uur inde auto te doen, en dit loopt voorspoedig, dan is het wachten , door de douane wachten boarden , en een vliegtuig reisje van krap 2 uurtjes.

Een eind lopen, weer in de wachtrij, zouden we toegelaten worden op Nederlandse bodem?, ja hoor ook dat loopt voorspoedig, niet gauw daarna, kan ik mijn man weer knuffelen.

we nemen afscheid van Harry, Martin en Alien en rijden naar huis.

Ik kijk terug op een bewogen week.