Water en eieren en nog meer

Daar ben ik weer, het heeft wat meer tijd in beslag genomen om wat te schrijven.  Er is genoeg gebeurd, en nu ga ik er dan ook echt voor zitten!

We hebben besloten om nog 3 weken langer te blijven om nog wat meer bijbelstudies te geven en dingen op te zetten hier zakelijk en dat houd dan wel in dat ik mijn verjaardag ook een keer in Panama vier, wat de vrienden helemaal geweldig vinden.

Het regenseizoen is langzaam aan het beginnen en we hebben zo af en toe echt dagen erbij dat het grijs is met veel bewolking.       Toch is er nog niet veel regen gevallen want het waterpijl staat een aantal meters onder het  normale niveau in Gatunlake, de boomstammen staan zichtbaar ver boven het water uit.  Dit geeft nu al zo’n 2 weken problemen met het water toevoer in de marina, de laatste tijd zijn er steeds meer uren overdag dat er geen druk op het watersysteem staat  dit betreft ook het drinkwater, dus wij nemen water uit onze watertanks, voor ons is deze situatie niet erg , onze tanks zijn heel groot en kunnen wel een paar weken  ervan gebruiken,( ik heb geleerd om hier zuinig mee om te gaan) want wij hebben een buitendouche, weet u nog dat ik daar zo blij mee was, nou precies om deze reden het komt regelmatig voor dat iemand onder de douche staat helemaal ingesopt en dan is er geen water meer, de communicatie over dit probleem is er niet want de watermaatschappij zegt niet op voorhand wanneer er afgesloten wordt, dus is het altijd achteraf informatie. Voor sommige cruisers is dit een extra uitdaging.

Omdat we nu al een aantal keren op de Finca in Santa Fe zijn geweest, vraagt Yenis of ik een appeltaart wil bakken voor de verjaardag van de moeder van Nelson, en natuurlijk doe ik dat, het blijft een mooie verrassing voor Nelson die al een dag eerder naar huis is gegaan om te helpen en te koken, want uiteraard moeten wij mee-eten, en uiteindelijk kan Yenis toch niet mee, want op moment dat we willen gaan is het nog te druk in het restaurant, dus krijgt ze geen vrij, we hebben wel een klein kadootje voor haar, en dat wordt aangenomen maar dan niet uitgepakt we hopen maar dat het in de smaak valt. Zo zijn er nog wel veel meer verschillen in denken en cultuur waar we wel eens tegenaan lopen en later hartelijk om moeten lachen.

Van geen ei naar 60 plus 10

Zo ook de keer dat de vrienden spontaan willen komen eten, maar omdat we bijna naar Nederland komen heb ik dit keer niet veel voorraad aan boord, dus er moesten wat eieren en andere boodschapjes gedaan worden. We zijn in het restaurant om te vragen of we even de auto kunnen gebruiken, dat kan. We gaan op weg en ik krijg een bericht heel snel ingesproken van Yenis ,onderweg  naar het winkelcentrum zoiets van eieren in het restaurant en nu nu, een beetje paniek in de stem, wij denken meteen aan de ander, het is super druk in het restaurant, zouden ze eieren te kort hebben? Dat is niet eens een rare gedachte want voorheen was dat vaak het geval dat er geen voorraad was, dus ik vraag hoeveel heb je nodig en we zijn nu in het winkelcentrum, geen respons. Andre en ik luisteren het bericht wel 3x af en denken inderdaad beide dat het restaurant ze toch nodig heeft, nou ja zullen we dan maar een tray van 30 mee nemen en voor ons zelf ook, dan hebben we genoeg tot aan we weer naar Nederland gaan, is de gedachten gang.

Aankomend in de marina zeg ik tegen Andre zal ik de eieren maar gelijk geven aan yenis? Ja dat is goed, we lopen met de eieren naar haar toe en willen ze geven maar ze begrijpt het niet, nee Corina niet voor het restaurant, ik heb eieren voor jou van Ivan zijn kamer, oke nu hebben we dus 60 eieren en die van Ivan nog eens 10 erbij, we staan even verbouwereerd en lopen dan maar naar de boot. Vanavond maar eens vragen waar nou de paniek vandaan kwam. We zitten s avonds aan het eten en proberen  te achterhalen waarom ze op die manier de boodschap insprak en ook dat ze er niet bij verteld had dat het voor mij is ?  We proberen uit te leggen dat wij echt anders denken, als eerste aan de ander en altijd om te helpen, voor deze boodschap was er geen paniek nodig , we laten het maar gaan en zeggen dat we wel ijs maken en dat achterlaten voor hun, om toch de eieren op te maken, want ja 4 eieren voor ontbijt, lunch en avondeten is toch wel erg veel!!!

Zo af en toe help ik in het restaurant , een klein taakje maar zo leuk om te doen de serveersters vinden het eerst grappig en nu wordt het al wat gewoner, ze vertellen dan ook wat van hunzelf want zodra er tijd is komen ze direct om me heen staan om lekker te kletsen, ik hou van die meiden.

We zijn hier nog een dag of 12 en ik ga nu wat vaker met Mr Ranger mee, om onze vriendschap te verdiepen en hem te bemoedigen met het woord, nog even een keer uitgebreid door de stad rijden op zaterdag wanneer hij het rustig heeft en dan worden er weer herinneringen opgehaald, we ontdekken nieuwe winkels en we hebben een heerlijke tijd met elkaar.