Op pad met Yenis, het blijft een avontuur.

Het is erg rustig in de haven, het seizoen is bijna ten einde er zijn nog wel boten die even in de haven aankomen om daarna door het Panamakanaal te gaan. Dat betekend ook dat er minder mensen zijn die de Fellowship oftewel de Christian Gatering(Church) bezoeken.   Zo zaten we afgelopen zondag met zijn vieren, de tijd werd wel besteed om dan dieper in te gaan over bepaalde onderwerpen. Het is heerlijk om zo met Gods Woord bezig zijn, gelukkig nog in vrijheid!

Wat zo heerlijk is van dingen mee maken hier dat het meteen gedeeld wordt, geen roddel maar eerlijk delen, zo wist iedereen al dat Andre op de finca was geweest om te spreken en iedereen mag meedelen in de vreugde ervan! Alsof ze er zelf bij geweest zijn.

Mijn katoenen blousjes van een aantal jaar geleden raken nu echt op, en het was niet handig om in de jungle een U V werende blouse te dragen, de mensen hebben dan ook gezien dat ik het erg warm had, dus ik vertel aan Yenis ik heb een nieuwe blouse/ shirt nodig, we gaan de andere morgen op pad om linnen te kopen.

Maandag is het 1 mei, Dag van de Arbeid, hier hebben de meeste mensen vrij, ik vraag nog aan Yenis zijn dan de winkels wel open? Ja hoor die zijn open. We gaan op pad, omdat Yenis geen rijbewijs heeft rijd ik , ik vertel haar wel dat ze mij moet zeggen, hier links daar rechts, want ik heb geen idee welke winkels zij in haar hoofd heeft en waar die zijn.

We gaan natuurlijk niet alleen voor een stuk linnen op pad, we hebben was weg te brengen en o, ja ook nog voer voor de kippenfarm, zo rijden we wat rondjes rondom quatro altos, het winkelcentrum  waar toeristen/cruisers hun boodschappen doen. Hier vinden we geen winkels open dan toch maar naar Colon city, helaas heb ik geen foto gemaakt maar het is op sterven na dood in de stad, geen taxi’s en geen andere auto’s dat rijd wel erg gemakkelijk door de stad en dan opeens  wordt ik aan gehouden door de politie ai, ai ai, geen idee wat ik gedaan heb , we worden aan de kant gesommeerd, maar er steken een paar honden over dus ik wacht rustig tot dat die de overkant bereikt hebben, de politie wordt ongeduldig ze komen uit de auto en vragen om mijn rijbewijs, dat is maar een raar grappig roze kaartje waar ze niets mee kunnen, dus wordt er wat fermer gevraagd “ Passaporte”  oke die geef ik ook de agent wil meteen weten hoe lang ik hier ben en ik antwoordt iets meer dan 14 dagen, de stempel wordt gecontroleerd en het klopt niet, jawel hoor je moet op de andre bladzijde kijken naar de nieuwste stempel, dan vraag ik wat heb ik fout gedaan heb, wat is er aan de hand? Hij zegt ik spreek geen Engels en gaat ervan uit dat ik geen spaans spreekt, dus Yenis praat ontzettend vlug met hun, ze leidt ze af met de vraag waar we een bepaalde winkel kunnen vinden en ze moeten wel lachen, het schijnt dat ik in een eenrichtingsweg ben gereden, maar ja met geen verkeer valt dat niet echt op!

We beginnen beide hard te lachen om de situatie, en later vraagt Yenis ,Corina kreeg jij nou een verhoogde hartslag van de aanhouding? Nee hoor Yenis, hier blijf ik rustig onder.   We slagen dan niet voor een stuk stof maar kunnen zo op deze manier elkaar wel weer beter leren kennen en wat gesprekjes hebben over een puberende dochter, komt de rol als Madrina toch weer boven drijven.

Ook wanneer we weer in het appartement zijn worden er klusjes gedaan, Andre had een boormachine meegenomen om de meegebrachte Nederlandse kentenplaat op de auto te monteren (gewoon omdat het kan)  maar er zijn ook nog slaapkamers waar gordijn roedes moeten komen, gelukkig hebben we het gereedschap van Pa Muilwijk in de opslag van Ivans huis dus komen we toch nog weer een eind om iets te kunnen doen. Omdat er geen stofzuiger is in het huis maakt Andre van het plastic van de roedes een opvang bakje zodat het betonstof opgevangen wordt. En de nog witte muren niet meteen onder het vieze grijze stof gaan zitten. Weer een klus geklaard. Ook op de manier mogen we dienstbaar zijn.

Ps Foto’s volgen het lukt niet met uploaden.