Soms gaat het of toch niet, of toch wel?!

  De week is weer omgevlogen er zijn verschillende klussen gedaan aan boord, wat het leven iets aangenamer maakt, ik heb een afzuigkap in de combuis gekregen dat is echt een luxe  want er wordt veel meer bereid op het gas dan in Nederland , gewoon brood hebben ze hier niet dus soms kook ik wel 3x wat warms, er zijn ook dagen dat we twee keer eten zeker als er  meer gereisd wordt.

We hebben deze week de bijbelstudie avond op de agenda gezet en dat resulteerde erin dat we twee avonden de bijbel mochten openen met verschillende mensen. Het is gaaf om te zien dat de lokalen mensen wat stipter beginnen te worden als het gaat om een tijd af te spreken, nou helpt het misschien ook wel dat we ze binden met zoetigheid de bewuste Hollandse appeltaart waar de meesten dol op zijn, he Ivan.  Maar nee nu serieus Ivan houd er ook van om de bijbel te      openen zonder de appeltaart.(ik moest even plagen) .

Woensdagavond rijden we weer met zijn vijven naar Pananmastad om daar in het appartement te slapen want de volgende dag willen ze voor ons  een  nieuw gedeelte van Panama laten zien. 

We gaan op weg jawel om 4.00 naar Darien, het is ongeveer 4 uur rijden en dan komen we aan in een dorpje wat Yaviza heet en hier houd de weg op, we zijn bijna bij de grens met Colombia.Dit is het dichtst wat je bij Colombia kunt komen over de weg. We parkeren de auto en meteen zijn we een bezienswaardigheid wanneer we uit stappen, het is druk op straat er wordt geleefd, gehandeld en nieuwtjes verteld. Het blijkt een gemoedelijk dorpje te zijn waar de mensen relaxed zijn. Omdat we al een poosje bij  het overslagpunt staan te kijken hoe het eraan toe gaat  dat de goederen vanuit de transport auto`s in de bootjes worden geladen komen er twee mensen aan lopen en willen eens weten wat we aan het doen zijn, iemand van grenscontrole en iemand van de marine . We stellen ons voor en het wordt een leuk en luchtig gesprek, zo komen we erachter dat het zeker nog wel 6 uur lopen is door de jungle voordat je bij de echte grens bent met Colombia. Onderweg hebben we veel bossen gezien met teakbomen dus wanneer Andre echt goed hout nodig heeft dan weten we nu dat we het in dit gebied moeten kopen. We kopen wat vis voor het avondeten en gaan weer op weg naar huis.

Vrijdag gaan we op pad voor tentdoek en buizen om een regendak te maken over de boot, want het regenseizoen komt eraan, meestal maken ze hier een hele ronde constructie over een boot met een wrapplastic maar ja wij zijn Different dus doen we het anders, we willen namelijk nog wind hebben tussen het dak en de boot maar wel droog en uit de zon buiten kunnen zijn, het is een volle dag werk maar het resultaat mag er zijn. En dan is het echt tijd om op weg te gaan naar de boerderij van Familie Gomez om te gaan spreken en Gods woord te verspreiden. We weten echt niet wat we kunnen verwachten, maar zijn toch enigzins verrast dat er ruim 40 tot 50 mensen aanwezig zijn, ze zijn al begonnen met liederen zingen en de Heer groot te maken wanneer wij arriveren, ja we zijn later vertrokken omdat Yenis ook mee wilde en ze tot 6 uur in de namiddag moest werken, en we nog even moesten tanken omdat de tank van de auto leeg was, we hebben het bijna onder de knie dat we deze gebeurtenissen nemen zoals ze komen maar soms gaat het tegen onze Nederlandse punktualiteit in.

Ivan gaat vertalen want van de week leek het spreken niet door te gaan dus hebben wij netjes op tijd Mr Ranger afgezegd maar het veranderde toch weer en nu was hij niet meer beschikbaar dus Ivan wilde wel vertalen. We hebben deze week alleen geen tijd gehad om door te spreken waar Andre het over ging hebben dus Ivan had geen voorbereiding. Erg moe van de hele week werken , dingen regelen voor zijn auto de trip weer naar de boerderij kwam hij uitgeput aan, wat we zagen gebeuren en wat hij ons ook vertelde was dat op het moment hij mee ging lofprijzen en later de microfoon in zijn handen had om te vertalen dat het moeiteloos ging, soms vergat hij om direkt te vertalen omdat hij zo aan het luisteren was dat Andre dan het in het Spaans ook vertelde, we voelen ons zo gezegend om van dichtbij getuige te zijn wat de Heilige Geest aan het doen is in het leven van verschillende mensen, voor de gemeenschap proeft dit naar meer en volgende week zaterdagavond is er weer een samenkomst.